Δεν είναι σίγουρο αν το όνομά της το πήρε από την πριγκίπισσα της Πάρμα, Μαρία Λουίζα (1748 – 1819), που αργότερα έγινε βασίλισσα της Ισπανίας, είναι όμως απολύτως βέβαιο ότι οι Ισπανοί την έφεραν στην υπόλοιπη Ευρώπη τον 18ο αι., όπου χρησιμοποιείται ευρέως έως σήμερα ως άρωμα μεγάλων οίκων ομορφιάς, αγαπημένο της Σκάρλετ Ο Χάρα στο «Όσα παίρνει ο άνεμος» και της Λώρα στο «Μικρό σπίτι στο λιβάδι»!
Η παράδοση θέλει τη λουϊζα να βοηθά μια κοπέλα να κατακτήσει το αγόρι που έχει ερωτευτεί, ενώ το τσάι της κρατούσε τους εφιάλτες μακριά.
Η λουΐζα είναι μικρός φυλλοβόλος θάμνος, αυτοφυής στη νότια Αμερική, εξαπλωμένος σε βόρεια Αμερική και Ευρώπη. Η καλλιέργειά της συνδέεται με τη χρήση της στη μαγειρική και το λεμονάτο άρωμά της που γίνεται ακόμη πιο έντονο όταν τρίβονται τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα της διατηρώντας επί μακρόν την υπέροχη ευωδιά τους. Το φυτό αναπτύσσεται σε ύψος στα 2 μέτρα, προτιμά την ηλιοφάνεια και το έντονο πότισμα, ενώ μπορεί να επιβιώσει σε ήπιους χειμώνες.
Στον οργανισμό μας λειτουργεί ως αντιβακτηριδιακό και μυκητοκτόνο ενώ φροντίζει τις στομαχικές διαταραχές, καταπραΰνει τους μυϊκούς σπασμούς, περιποιείται δερματικά προβλήματα, θεραπεύει τις ήπιες λοιμώξεις αλλά μειώνει την αϋπνία και τη νευρικότητα!
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.